Como ben di un proverbio, o home non é
capaz de dirixir o seu propio paso.
A orixe de este dito é un feito
científico, aínda que é utilizado moitas veces enfocado cun
sentido máis poético.
Non, os humanos somos incapaces de
andar en liña recta sen un punto de referencia,
que pode ser unha farola, un camiño de pedras, unha marca pintada no
chan...
Ainda que non se
sabe con certeza a que se debe este extraño comportamento hai moitas
teorías que intentan “adiviñalo”, coma por exemplo a que di que
é porque hai un brazo ou un pe dominante que determina o sentido da
camiñata e por iso tendemos a andar en círculos, ou que está
rexido a un hemisferio do cerebro.
Sen embargo
ninguén atopou nunca unha explicación lóxica a isto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario